Στην πρόσφατη έκθεση των κτηματομεσιτών Engel & Völkers για τις διεθνείς τάσεις στην αγορά ακινήτων πολυτελείας, η Ελλάδα κατέχει ιδιαίτερη θέση ως πόλος έλξης εκατομμυριούχων και πολυεκατομμυριούχων.
Mπορεί για όσους πληρώνονται με ελληνικούς μισθούς τα ενοίκια και τα σπίτια να είναι απρόσιτα, όμως για τα λεγόμενα «άτομα με εξαιρετικά υψηλή καθαρή περιουσία» (Ultra High Networth Individuals – UHNI) η χώρα μας προσφέρει χρυσές ευκαιρίες για … μετανάστευση πολυτελείας. Για να ανήκεις στο κλαμπ των υπερπλουσίων πρέπει να έχεις πάνω από 30 εκατομμύρια δολάρια σε περιουσιακά στοιχεία που μπορούν να επενδυθούν ή να ρευστοποιηθούν (εξαιρουμένης της πρώτης κατοικίας).
Η έκθεση «Engel & Völkers Private Office Market Report 2026», διαπιστώνει ότι αν και η Ελλάδα παραμένει στην τρίτη ταχύτητα της ζήτησης από τους βαθύπλουτους του κόσμου, το ενδιαφέρον των διεθνών αγοραστών ανεβαίνει.
Πού βρίσκεται η Ελλάδα στον διεθνή χάρτη του πλούτου
Σύμφωνα με την έκθεση «Private Office Market Report 2026», η χώρα μας βρίσκεται στην 8η θέση παγκοσμίως, στις «καθαρές μεταναστευτικές εισροές» εκατομμυριούχων. Στις πρώτες θέσεις του μεταναστευτικού χάρτη των ζάπλουτων, βρίσκονται κατά σειρά τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, οι ΗΠΑ, η Ιταλία, Ελβετία και Σαουδική Αραβία. Πάνω από την Ελλάδα βρίσκονται η Σιγκαπούρη και η Πορτογαλία. Τη δεκάδα συμπληρώνουν ο Καναδάς και η Αυστραλία
Ως και το 2024 η Ελλάδα είχε προσελκύσει 52.500 ξένους εκατομμυριούχους, 115 πολυεκατομμυριούχους και 12 δισεκατομμυριούχους. Το 2025 ο αριθμός των «μεταναστών εκατομμυριούχων» εκτιμάται ότι αυξήθηκε κατά 1.200 άτομα. Ο αξιοποιήσιμος πλούτος τους, (κεφάλαια που μπορούν να επενδύσουν ή να ρευστοποιήσουν) εκτιμάται στα 7,7 δισεκ. ευρώ. Από το 2014 ως το 2024, ο πληθυσμός των «μεταναστών εκατομμυριούχων» αυξήθηκε κατά 24%.
Τα αιτήματα ενδιαφέροντος από διεθνείς αγοραστές για απόκτηση πολυτελούς κατοικίας στην Ελλάδα αυξήθηκαν εντός του 2025 κατά 2%, όσο στην Ισπανία και την Ελβετία.
Στην πρώτη θέση βρίσκεται η Ιταλία (αύξηση 8%), και στη δεύτερη η Γαλλία και τα Αραβικά Εμιράτα (αύξηση 4%).
Για τους φτωχούς κεραμίδι, για τους πλούσιους επένδυση
Ο πρόλογος της έκθεσης, από τον CEO του ομίλου Jawed Barna, διαβάζεται και ως πολιτικό κείμενο, για τη χρηματιστικοποίηση της κατοικίας.
«Για τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου, τα ακίνητα έχουν καταστεί ένα σκόπιμο, στρατηγικό στοιχείο της μακροπρόθεσμης διατήρησης του πλούτου. Καθώς το παγκόσμιο κεφάλαιο κινείται με πρωτοφανή ταχύτητα και η γεωπολιτική αβεβαιότητα εντείνεται, τα άτομα με εξαιρετικά υψηλή καθαρή περιουσία και τα family offices (εταιρείες διαχείρισης οικογενειακής περιουσίας) αντιλαμβάνονται όλο και περισσότερο την κατοικία όχι μόνο ως ένα μέρος που νιώθουν ‘σπίτι τους’, αλλά και ως ενεργό μέσο για τη διαμόρφωση του χαρτοφυλακίου τους».
Πόσο πιο απλά να πει κανείς ότι η κατοικία δεν είναι (μόνο) ανθρώπινο δικαίωμα, αλλά επενδυτικό προϊόν, ένα είδος κεφαλαίου, που παράγει αξία και αποφέρει κέρδη.
Άπιαστο το όνειρο της ιδιοκατοίκησης
Η κατοχή ακίνητης περιουσίας πάντα ήταν (και) μέσο συσσώρευσης πλούτου, όχι απλώς «ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι σου». Όμως για το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα στην Ελλάδα, το όνειρο της ιδιοκατοίκησης ήταν πιο προσιτό σε πλατιά κοινωνικά στρώματα, ως ένα μίνιμουμ οικογενειακής εξασφάλισης.
Πλέον το όνειρο έχει ξεθωριάσει και τα ποσοστά ιδιοκατοίκησης έχουν φτάσει σε ιστορικό χαμηλό. Πανελλαδικά κινούνται κάτω από 70%, ενώ στην Αθήνα με βάση εκτιμήσεις της ΤτΕ έχουν πέσει κάτω από 65%. Το 56% θεωρεί ανέφικτη την απόκτηση κατοικίας υπό τις σημερινές οικονομικές συνθήκες. Κι ενώ πάνω από τρία στα δέκα νοικοκυριά ζουν στο νοίκι (στην πρωτεύουσα πάνω από το 1/3), ταυτόχρονα οι επτά στους δέκα θεωρούν απρόσιτες τις τιμές των ενοικίων, συγκριτικά με τους μισθούς και το διαθέσιμο εισόδημα.
Η στεγαστική κρίση ως ευκαιρία
Αφού έχει μεσολαβήσει η χρηματοπιστωτική κρίση, το σκάσιμο της φούσκας των ενυπόθηκων δανείων και η εξαγορά τους κοψοχρονιά από τα funds, έχουμε περάσει στην εποχή της της στεγαστικής κρίσης.
Mια κρίση που γεννά δράματα για τους πολλούς, αλλά και ευκαιρίες για λιγότερους. Από την κατάρρευση των αξιών ακινήτων, μετά το «ταβάνι» που είχαν πιάσει το 2007-8, ζούμε εδώ και οχτώ χρόνια ένα ράλι τιμών, με αυξήσεις ως και 90%.
Μετά την επέλαση των κινέζων, που αγόραζαν μαζικά διαμερίσματα σε χαμηλές τιμές, την άνοδο του airbnb, που από ευλογία για τους μικροϊδιοκτήτες έγινε μάστιγα για τους ενοικιαστές, την είσοδο των ξένων funds, τους διεθνείς επενδυτές με τις χρυσές βίζες, βρισκόμαστε πλέον σε μια ιδιόμορφη κατάσταση. Από τη μία η Κομισιόν προειδοποιεί ότι τα οικιστικά ακίνητα στη χώρα μας είναι υπερτιμημένα ως και 20% σε σύγκριση με τα εισοδήματα των ντόπιων. Από την άλλη, τα πολυεθνικά κτηματομεσιτικά γραφεία που απευθύνονται σε παχουλά ή ξέχειλα διεθνή πορτοφόλια, καλούν τους πελάτες τους να επενδύσουν ελληνικά.
Εκατομμυριούχοι αποδημητικά πουλιά
Σύμφωνα με την Engel & Völkers, ο αριθμός των εκατομμυριούχων που σχεδιάζουν να μετεγκατασταθούν εκτός συνόρων το 2026, αναμένεται να σπάσει κάθε ρεκόρ.
«Σε αυτό το εξελισσόμενο τοπίο, τα ακίνητα υψηλής ποιότητας και πολυτελείας χρησιμεύουν όχι μόνο ως χειροπιαστή ‘αποθήκευση αξίας’ αλλά και ως παράγοντας που διευκολύνει την κινητικότητα του τρόπου ζωής, την αξιοποίηση εδαφικών-νομικών πλεονεκτημάτων και την ενίσχυση της διασυνοριακής ανθεκτικότητας», ενημερώνει ο CEO του ομίλου.
Πόσο πιο απλά να πει ότι για τους σούπερ-πλούσιους συμφέρει να «παρκάρουν» τα χρήματα τους – σε μορφή ακινήτων – σε χώρες που τους παρέχουν φορολογικές, νομικές και άλλες ελαφρύνσεις;
