Η αναγνώριση της Παλαιστίνης δεν θα σταματήσει τη γενοκτονία στη Γάζα – Θα τη σταματήσουν οι κυρώσεις κατά του Ισραήλ

Gideon Levy

HAARETZ – 3 Αυγούστου 2025

Ισραηλινά στρατεύματα αναπτύσσονται με τα τανκς τους κοντά στον συνοριακό φράχτη με τη Λωρίδα της Γάζας την Παρασκευή. Πίστωση: AFP/Jack Guez

Η διεθνής αναγνώριση ενός παλαιστινιακού κράτους ανταμείβει το Ισραήλ, το οποίο θα έπρεπε να ευχαριστεί κάθε χώρα που το κάνει, καθώς μια τέτοια αναγνώριση χρησιμεύει ως παραπλανητική εναλλακτική λύση σε αυτό που πρέπει στην πραγματικότητα να γίνει – την επιβολή κυρώσεων.

Η αναγνώριση είναι ένα εσφαλμένο υποκατάστατο των μποϊκοτάζ και των τιμωρητικών μέτρων που θα έπρεπε να ληφθούν εναντίον μιας χώρας που διαιωνίζει γενοκτονία. Η αναγνώριση είναι κούφια λόγια που χρησιμοποιούν οι διστακτικές και αδύναμες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις για να δείξουν στο εξοργισμένο κοινό τους ότι δεν σιωπούν.

Η αναγνώριση ενός παλαιστινιακού κράτους, το οποίο δεν υπάρχει και δεν θα υπάρξει στο εγγύς μέλλον, αν υπάρξει ποτέ, αποτελεί επαίσχυντη υπεκφυγή. Άνθρωποι λιμοκτονούν στη Γάζα και η αντίδραση της Ευρώπης είναι να αναγνωρίσει ένα παλαιστινιακό κράτος. Θα σώσει αυτό τους πεινασμένους κατοίκους της Γάζας; Το Ισραήλ μπορεί να αγνοήσει αυτές τις δηλώσεις με την υποστήριξη των ΗΠΑ.

Γίνεται λόγος για ένα διπλωματικό «τσουνάμι» στο Ισραήλ, γνωρίζοντας ότι δεν θα φτάσει στις ακτές του, εφόσον η αναγνώριση δεν συνοδεύεται από την επιβολή τιμήματος για τη γενοκτονία.

Ξεπέρασε τον εαυτό του ο Βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ, ένας από τους πρώτους που αναγνώρισαν την Παλαιστίνη στο τρέχον κύμα, μετά τη Γαλλία. Έσπευσε να παρουσιάσει το βήμα του ως τιμωρία (υπό όρους), εκπληρώνοντας έτσι το καθήκον του. Αν το Ισραήλ συμπεριφερθεί σωστά, υποσχέθηκε, ότι το κουνημένο δάχτυλό του θα αποσυρθεί.

Τι είδους τιμωρία είναι αυτή, κύριε Πρωθυπουργέ; Αν η αναγνώριση της Παλαιστίνης θα προωθήσει μια λύση, σύμφωνα με την πεποίθησή σας, γιατί να την παρουσιάσετε ως τιμωρία; Και αν είναι τιμωρητικό μέτρο, πού βρίσκεται;

Έτσι είναι όταν ο φόβος για τον Ντόναλντ Τραμπ κατακλύζει την Ευρώπη και την παραλύει, όταν είναι σαφές ότι όποιος επιβάλει κυρώσεις στο Ισραήλ θα πληρώσει γι’ αυτό. Ο κόσμος προτιμά έναν λεκτικό πανηγυρισμό προς το παρόν. Οι κυρώσεις είναι καλές όταν πρόκειται για ρωσικές εισβολές, όχι για ισραηλινές.

Η κίνηση του Στάρμερ οδήγησε πολλούς άλλους να ακολουθήσουν το παράδειγμα, κάτι που παρουσιάζεται στο Ισραήλ ως διπλωματική κατολίσθηση, ως τσουνάμι. Αυτό δεν θα σταματήσει τη γενοκτονία, η οποία δεν θα σταματήσει χωρίς πρακτικά βήματα από τη διεθνή κοινότητα. Αυτά είναι αφόρητα επείγοντα, καθώς οι δολοφονίες και η έντονη πείνα στη Γάζα συνεχίζονται.

Παλαιστίνιοι λαμβάνουν σούπα φακής σε σημείο διανομής τροφίμων στην πόλη της Γάζας το Σάββατο. Πίστωση: Omar Al-Qattaa/AFP

Η αναγνώριση επίσης δεν θα φέρει κράτος. Πώς το έθεσε κάποτε η ηγέτιδα των [αρπακτικών] εποίκων Ντανιέλα Βάις, μετά από ένα προηγούμενο κύμα αναγνωρίσεων; «Ανοίγω το παράθυρό μου και δεν βλέπω κανένα παλαιστινιακό κράτος». Ούτε θα το δει σύντομα.

Άμεσα, το Ισραήλ επωφελείται από αυτό το κύμα των αναγνωρίσεων επειδή υποκαθιστούν την τιμωρία που του αξίζει. Μακροπρόθεσμα, μπορεί να υπάρξει κάποιο όφελος από την αναγνώριση ενός φανταστικού κράτους, καθώς εγείρει την ανάγκη εξεύρεσης λύσης .

Αλλά χρειάζεται κανείς μια απίστευτη δόση αισιοδοξίας και αφέλειας για να πιστέψει ότι η αναγνώριση εξακολουθεί να είναι επίκαιρη. Δεν υπήρξε ποτέ χειρότερη στιγμή. Η αναγνώριση τώρα είναι σαν να σφυρίζεις στο σκοτάδι. Οι Παλαιστίνιοι είναι χωρίς ηγεσία και οι ηγέτες του Ισραήλ έχουν κάνει ό,τι μπορούσαν για να ματαιώσουν ένα τέτοιο κράτος και τα κατάφεραν.

Είναι ωραίο που η Ντάουνινγκ Στριτ 10 θέλει ένα παλαιστινιακό κράτος, αλλά όσο η Ιερουσαλήμ δεν το θέλει, με τον εξτρεμιστικό οικισμό Γιτζάρ να καταστρέφει παλαιστινιακές περιουσίες και να δυναμώνεται και με την Ουάσιγκτον να υποστηρίζει τυφλά το Ισραήλ, αυτό δεν θα συμβεί.

Όταν η δεξιά στο Ισραήλ βρίσκεται στο απόγειο της δύναμής της και το κέντρο ψηφίζει στη Βουλή -Κνεσέτ- υπέρ της προσάρτησης και κατά της ίδρυσης ενός παλαιστινιακού κράτους, όταν η Χαμάς είναι η ισχυρότερη πολιτική οντότητα που έχουν οι Παλαιστίνιοι και οι [άρπαγες] έποικοι και οι βοηθοί τους είναι η ισχυρότερη οργάνωση στο Ισραήλ, για ποιο παλαιστινιακό κράτος μιλάμε; Πού θα ήταν;

Μια καταιγίδα σε ένα φλιτζάνι τσαγιού. Ο κόσμος εκπληρώνει το καθήκον του, ενώ το Ισραήλ καταστρέφει και λιμοκτονεί. Το σχέδιο εθνοκάθαρσης που ασπάζεται η κυβέρνηση του Ισραήλ υλοποιείται πρώτα στη Γάζα . Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί χειρότερες συνθήκες για να εμπλακεί σε όνειρα για κρατική υπόσταση.

Πού θα εγκατασταθεί; Σε μια σήραγγα που σκάβεται μεταξύ του Γιτζάρ και του Ιταμάρ; Υπάρχει κάποια δύναμη που θα μπορούσε να εκκενώσει εκατοντάδες χιλιάδες [άρπαγες] εποίκους; Ποια; Υπάρχει πολιτικός σχηματισμός που θα μπορούσε να αγωνιστεί γι’ αυτό;

Θα ήταν καλύτερο να ληφθούν πρώτα πρακτικά τιμωρητικά μέτρα, αναγκάζοντας το Ισραήλ να τερματίσει τον πόλεμο – η Ευρώπη έχει τα μέσα – και στη συνέχεια να τεθεί στην ημερήσια διάταξη η μόνη λύση που απομένει τώρα: μια δημοκρατία μεταξύ της Μεσογείου και του Ιορδάνη ποταμού· ένα άτομο, μία ψήφος. Απαρτχάιντ ή δημοκρατία. Προς μεγάλη μας φρίκη, δεν υπάρχει πλέον τρίτος δρόμος.

Αξιωματικός των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων που επιβλέπει τις παραδόσεις βοήθειας στη Γάζα παραιτείται μετά από ακροδεξιές επιθέσεις

Η ηγέτιδα των [αρπακτικών] εποίκων Ντανιέλα Βάις είναι το αληθινό πρόσωπο του Ισραήλ

Σχόλια αναγνωστών της Haaretz:

•  Ρόζενσταϊν: Για 76 χρόνια, το Ισραήλ ομαλοποίησε την κατοχή, την εθνοκάθαρση, το απαρτχάιντ και την κατάσχεση γης. Τώρα το Ισραήλ δικαιολογεί τη γενοκτονία των Παλαιστινίων, τον ανθρωπογενή λιμό που προκαλεί, σκοτώνει ξένους ηγέτες, προσαρτά ξένη γη, καταστρέφει στρατιωτικά περιουσιακά στοιχεία των γειτόνων, προκαλεί χάος και αποσταθεροποίηση στη Μέση Ανατολή και σε όλο τον κόσμο. Ο Πρόεδρος Τραμπ θα έχει μερικές σαφείς επιλογές όταν αντιμετωπίζει τις τρέχουσες καταστάσεις στη Μέση Ανατολή. 1) Ο Τραμπ mπορεί να αναγνωρίσει την κρατική υπόσταση της Παλαιστίνης και να ρίξει κρύο νερό στη φωτιά που καίει μια για πάντα. 2) Ο Τραμπ μπορεί να αφήσει το Ισραήλ και τους Παλαιστίνιους να πολεμήσουν χωρίς αμερικανικά όπλα και υποστήριξη από καμία πλευρά. 3) Ο Τραμπ μπορεί να υποταχθεί στους απεριόριστους πολέμους και τις στρατιωτικές απαιτήσεις του Νετανιάχου και να δώσει δισεκατομμύρια σε όπλα για να υποστηρίξει τη γενοκτονία των Παλαιστινίων, κάτι που θα κοστίσει την αμερικανική ηγεσία και την αξιοπιστία της σε όλο τον κόσμο.
•  Μάλλον θα κάνει το 3ο. Ο Τραμπ δεν είναι αρκετά ισχυρός για να αλλάξει αυτό που αποτελεί πολιτική των ΗΠΑ εδώ και δεκαετίες.
• Επί 76 χρόνια, οι δυτικές δημοκρατίες υποστήριζαν την κατοχή, την εθνοκάθαρση, το απαρτχάιντ και την αρπαγή γης. Είναι εξίσου υπεύθυνες με το Ισραήλ για τον θάνατο και την καταστροφή στην Παλαιστίνη.
• Το Ισραήλ θα πρέπει να επανενταχθεί εντός της περιοχής που ορίστηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1947. Αυτό το ψήφισμα δεν κατατέθηκε στο Συμβούλιο Ασφαλείας, επομένως δεν είναι πραγματικά έγκυρο. Αυτό σημαίνει ότι το Ισραήλ δεν έχει δικαίωμα ύπαρξης. Ένα τέτοιο ερώτημα δεν τίθεται για κανένα άλλο κράτος.
•  Αιμορραγία. Το Ισραήλ συνέλαβε και απέλασε μια Αμερικανίδα νοσοκόμα που προσπάθησε να σώσει τη ζωή της Awdah Hathaleen, μιας Παλαιστίνιας ακτιβίστριας που εργάστηκε στο βραβευμένο με Όσκαρ ντοκιμαντέρ “No Other Land”. Αφού ο Ισραηλινός άρπαγας-έποικος Yinon Levi φέρεται να πυροβόλησε και να σκότωσε την Hathaleen τη Δευτέρα στο Umm al-Khair, ένα χωριό στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη. Η νοσοκόμα εντατικής θεραπείας έκανε στην Hathaleen τέσσερις κύκλους ΚΑΡΠΑ. Κράτησε το κεφάλι της στα χέρια της, ελέγχοντας τον σφυγμό της και της ψιθύριζε“Είσαι καλά”, καθώς αιμορραγούσε, δήλωσε η ίδια στο The Intercept. Ο ιατρός ζήτησε να μην κατονομαστεί επειδή φοβούνται για την ασφάλειά τους. Η Hathaleen πέθανε κατά τη μεταφορά της στο νοσοκομείο.
• Αιμορραγία. Στην επίθεση στο χωριό Ουμ αλ-Κάιρ, αρκετοί Αμερικανοί προσπάθησαν να βοηθήσουν τους Παλαιστίνιους, σύμφωνα με συνεντεύξεις με αυτόπτες μάρτυρες, και συνελήφθησαν από τις ισραηλινές αρχές. Σε μία από τις περιπτώσεις, οι αρχές σταμάτησαν τον Αμερικανό από το να παράσχει ιατρική βοήθεια σε έναν Παλαιστίνιο. Οι προσπάθειες αποκλεισμού και απομάκρυνσης των πρώτων βοηθειών αποτελούν παραδείγματα ενός από τους πολλούς τρόπους με τους οποίους οι Παλαιστίνιοι στερούνται ιατρικής περίθαλψης μετά από επίθεση από Ισραηλινούς. «Αυτό είναι μια μακροχρόνια τακτική», δήλωσε ο Γιούσεφ Μουναγιέρ, επικεφαλής του Προγράμματος Παλαιστίνης/Ισραήλ στο Αραβικό Κέντρο της Ουάσιγκτον, ο οποίος έχει ερευνήσει τη βία των [αρπακτικών] εποίκων. «Δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσες φορές έχουμε δει περιπτώσεις όπου Παλαιστίνιοι που έχουν τραυματιστεί, είτε από εποίκους είτε από τον στρατό, στερούνται ιατρικής βοήθειας μέχρι να αιμορραγήσουν».
• «Αυτό είναι μια μακροχρόνια τακτική»: Ναι, και όμως εξακολουθούμε να ακούμε «φίλους του Ισραήλ» να μας λένε ότι αυτές οι σκόπιμα γενοκτονικές ωμότητες είναι λάθος του νυν πρωθυπουργού ή των «Καχανιστών» στο νυν υπουργικό συμβούλιο, σαν να μην απαιτούσε αυτό που περιγράφετε δεκαετίες κατήχησης ικανής να καταστήσει τους «υιούς και τις κόρες του Ισραήλ» ικανούς να εκτελούν τέτοιες πράξεις, ικανούς να υπακούουν σε τέτοιες εντολές, ικανούς να σχεδιάζουν το επόμενο ταξίδι τους στο εξωτερικό για όταν ολοκληρώσουν έναν ακόμη γύρο στρατιωτικής βαρβαρότητας και υποδούλωσης.
• «Αυτό είναι μια μακροχρόνια τακτική»: Aς προσθέσουμε και αυτό το ρεπορτάζ από τη χθεσινή Haaretz: «Ο Yinon Levi, ο οποίος συνελήφθη μετά από ένα περιστατικό κατά το οποίο εθεάθη να πυροβολεί αρκετές φορές και να σκοτώνει τον Παλαιστίνιο Awdah Hathaleen,αφέθηκε ελεύθερος από κατ’ οίκον περιορισμό την Παρασκευή, αφού το Ειρηνοδικείο της Ιερουσαλήμ διαπίστωσε ότι ενήργησε σε αυτοάμυνα και ότι δεν υπήρχε αιτιώδης συνάφεια μεταξύ των πυροβολισμών που έριξε αυτός και αυτού που σκότωσε τον Hathaleen».Η γενοκτονία δεν είναι σχέδιο των σημερινών πολιτικών. Είναι η ουσία του Σιωνισμού. Έχει καταλάβει ολόκληρη την κοινωνική και ιδεολογική υπόσταση της σιωνιστικής αποικίας στην Παλαιστίνη.
• Η λύση των δύο κρατών: Πηγαίνεις σε έναν πωλητή μεταχειρισμένων αυτοκινήτων. Βλέπεις στην μάντρα ένα κομψό, λαμπερό, αεροδυναμικό μοντέλο, το αυτοκίνητο των ονείρων σου. Ζητάς από τον πωλητή να ανοίξει το καπό. Κοιτάς μέσα. Να, δεν υπάρχει κινητήρας! Ο πωλητής σου λέει: «Μην ανησυχείς. Όλα θα πάνε καλά. Είναι το αυτοκίνητο των ονείρων σου!»(Η αναλογία του Ντιμίτρι Λάσκαρις)
•  Τζέτζε: Αυτό που περιγράφετε ως «ένα άτομο, μία ψήφος»· ένας δημοκρατικός τρόπος, είναι το τέλος του σύγχρονου Ισραήλ. Αυτό είναι πραγματικά αυτό που θέλετε;
•  Σίδνεϊ: Λέγοντάς το αυτό, παραδέχεστε ότι το σύγχρονο Ισραήλ ΔΕΝ είναι δημοκρατία. Τι είναι τότε, ή ποιες είναι οι επιλογές του: απαρτχάιντ, ολιγαρχία, δικτατορία, αυταρχισμός; Αυτό είναι που πραγματικά θέλετε;
• Διαβάστε την τελευταία πρόταση του Γκίντεον Λέβι:«Απαρτχάιντ ή δημοκρατία. Προς μεγάλη μας φρίκη, δεν υπάρχει πια τρίτος δρόμος».

Ο Λέβι, ο πιο ευγενής και συμπονετικός από τους φιλελεύθερους Σιωνιστές, πιστεύει τώρα ότι ο Σιωνισμός έχει αποτύχει. Εξελίσσεται. Είναι ειλικρινής. Αλλά ποτέ δεν υπήρξε «τρίτος δρόμος». Ένα κράτος με εβραϊκή πλειοψηφία στην Παλαιστίνη απαιτούσε πάντα μαζική αναγκαστική «μετακίνηση» πληθυσμού («εθνοκάθαρση»), και απαρτχάιντ μέχρι να ολοκληρωθεί η «μετακίνηση» (ή η εξόντωση).Το σιωνιστικό σχέδιο απαιτεί την υποδούλωση και την εξάλειψη του ιθαγενούς πληθυσμού. Το είπατε και εσείς ο ίδιος: η δημοκρατία από το ποτάμι μέχρι τη θάλασσα συνεπάγεται το τέλος του «σύγχρονου Ισραήλ».

Ναι, είναι!

Λαμβάνοντας υπόψη ότι το σύγχρονο Ισραήλ είναι ένα απαρτχάιντ και ρατσιστικό κράτος, λαμβάνοντας υπόψη ότι η κατοχή ήταν το Staatsräson του από την αρχή – ήρθε η ώρα να δοθεί ένα τέλος σε αυτό. Ο Σιωνισμός είναι μια μηδενιστική ιδεολογία. Ώρα να την στείλουμε στον κάδο των αχρήστων.

• Τερέζ: Ποιος θα το φανταζόταν… Οι κορυφαίες δημοκρατίες του κόσμου – συμμετέχουνενεργά σε μια σύγχρονη γενοκτονία… με τα παιδιά να αποτελούν περίπου το 40% των θυμάτων… Και όλα αυτά, ακριβώς 80 χρόνια μετά το Ολοκαύτωμα — με τους δράστες να είναι οι απόγονοι των πρώην θυμάτων του.
• Ντέιβ: Όπως ακριβώς οι κάτοικοι της Γάζας είναι κλειδωμένοι για χρόνια χωρίς να μπορούν να φύγουν από τη Γάζα, έτσι και ο κόσμος θα πρέπει να κάνει το ίδιο στους Εβραίους-Ισραηλινούς. Ας πάρουν μια δόση από το δικό τους φάρμακο…
• Ντορίν: ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ. ΤΩΡΑ.
• Λιονέλ: Αν η Ευρώπη και το Ηνωμένο Βασίλειο ήθελαν πραγματικά να σταματήσουν τη γενοκτονία, θα το είχαν μέχρι τώρα. Είναι σαν το Ισραήλ και οι ελίτ του «ελεύθερου κόσμου» να έχουν υπολογίσει ότι μπορούν να τη γλιτώσουν με τον θάνατο των περισσότερων/ή όλων των κατοίκων της Γάζας, συμπεριλαμβανομένων των εναπομεινάντων ζωντανών ομήρων. Τι είδους μέλλον φαντάζονται για την ανθρωπότητα;
• Σμαντάρ: Ο Γκίντεον Λέβι θα πρέπει να αναγνωρίσει ότι η κρατική αναγνώριση της Παλαιστίνης τώρα από όλα τα έθνη της G7 και άλλα έθνη σε όλο τον κόσμο έχει να κάνει με την επόμενη μέρα του πολέμου στη Γάζα, στο πλαίσιο των προετοιμασιών για τη διακυβέρνηση της Γάζας και της Δυτικής Όχθης. Είναι πραγματικά τόσο απλό – να αψηφήσει η συλλογική παγκόσμια κοινότητα αυτές τις παραληρητικές φιλοδοξίες της μεσσιανικής επιχείρησης των [αρπακτικών] εποίκων, οι οποίες εξακολουθούν να ισχύουν όσο ο Νετανιάχου συνεχίζει να έχει αυτά τα ακροδεξιά Καχανιστικά κόμματα στον συνασπισμό του. Αυτό καταλαβαίνω και εγώ, φυσικά, εκτός από το ότι δίνει στους Παλαιστίνιους και τους Ισραηλινούς που επιδιώκουν να ζήσουν ειρηνικά έναν πολιτικό ορίζοντα για μια συμφωνία συνύπαρξης με τον καθένα να έχει το δικό του κυρίαρχο κράτος. Αλλά πρέπει να υπάρξει άμεσα κατάπαυση του πυρός για να επιτραπεί η εισροή ανθρωπιστικής βοήθειας για τον άμαχο πληθυσμό και η αποχώρηση των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων από τη Γάζα προς τις περιφέρειες του θύλακα.
• Απάντηση στο σχόλιο: «Ένας πολιτικός ορίζοντας για μια συμφωνία συνύπαρξης με το καθένα να έχει το δικό του κυρίαρχο κράτος». Αν πιστεύεις σε μια τέτοια πιθανότητα, θα έπρεπε τουλάχιστον να απαντήσεις στις ερωτήσεις του Λέβι:

«Για ποιο παλαιστινιακό κράτος μιλάμε; Πού θα βρισκόταν; … Πού θα ιδρυόταν; Σε μια σήραγγα που σκάβεται μεταξύ του Γιτζάρ και του Ιταμάρ; Υπάρχει κάποια δύναμη που θα μπορούσε να εκκενώσει εκατοντάδες χιλιάδες εποίκους; Ποια; … Υπάρχει κάποιο πολιτικό στρατόπεδο που θα αγωνιζόταν γι’ αυτό;»

Επαναλαμβάνετε συνεχώς τον φιλελεύθερο σιωνιστικό θρήνο: «Αυτά τα ακροδεξιά κόμματα των Καχανιστών εντός (του κυβερνώντος) συνασπισμού!», χωρίς ποτέ να εξηγείτε πώς γίνεται και οι περισσότεροι Ισραηλινοί να είναι υπέρ των «καχανιστικών» πολιτικών και πώς γίνεται η σιωνιστική αποικιακή κατοχή να ακολουθεί σταδιακά πολιτικές συμβατές με τον «Καχανισμό», ακόμη και πριν από την ίδρυση του ρατσιστικού της κράτους.

• Ομοφυλόφιλος: Όπως λέει ο Γκίντεον, τα λόγια είναι φτηνά, και η εφαρμογή τους δύσκολη.. Ο προστάτης του Ισραήλ, οι ΗΠΑ, έχουν δείξει στο Βιετνάμ, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και αλλού πώς βλέπουν τη δικαιοσύνη, και αυτός είναι ο πόλεμος των ΗΠΑ. Μιλούν γι’ αυτόν σε πρώτο πρόσωπο.