Στις αρχές του 20ου αιώνα, η αντιμετώπιση των Ελλήνων μεταναστών που βρισκόντουσαν στις ΗΠΑ, δεν διέφερε ιδιαίτερα από εκείνη των μαύρων ή από αυτή την οποία επιφυλάσσει στις μέρες μας ο Ντόναλντ Τραμπ για τους παράτυπους μετανάστες.
Ο WASP ρατσισμός των ντόπιων Αμερικανών, που είχαν ξεχάσει ότι και αυτοί ήταν παιδιά μεταναστών, κατέτασσε τους Έλληνες σε μια κατηγορία διαφορετική από αυτή των «Λευκών, Προτεσταντών, Αγγλοσαξόνων», που μετά την γενοκτονία των Ινδιάνων αισθάνονταν ως ήταν οι κυρίαρχοι του τόπου.
Απόσπασμα από σχετικό ντοκιμαντέρ, αναφέρεται στις ρατσιστικές συμπεριφορές που αντιμετώπιζαν οι Έλληνες των ΗΠΑ, οι οποίοι μάλιστα βρισκόντουσαν στις πρώτες θέσεις των δεικτών εγκληματικότητας.
Ο χαρακτηρισμός «βρωμοέλληνες» ήταν κυρίαρχος, όταν κάποιος αναφερόταν στους πρώτους ελληνοαμερικανούς.
Δείτε το βίντεο:
Η υπερατλαντική μαζική μετανάστευση των Ελλήνων στις ΗΠΑ ξεκίνησε τη τελευταία δεκαετία του 19ου αι., κυρίως λόγω προβλημάτων στην αγροτική παραγωγή.
Στην αρχή, η αναχώρηση γινόταν μέσω διαφόρων ευρωπαϊκών λιμανιών, αλλά σύντομα (1902) ξεκίνησε ο απόπλους ατμοπλοίων και από τα λιμάνια της Πάτρας, της Καλαμάτας και του Πειραιά.
Το ταξίδι διαρκούσε περίπου 20 ημέρες και ήταν επώδυνο για τους μετανάστες που ταξίδευαν σχεδόν αποκλειστικά στην τρίτη θέση. Τις πρώτες δεκαετίες η συντριπτική πλειονότητα των μεταναστών ήταν άνδρες.
Ο έλεγχος εισόδου, διοικητικός και ιατρικός, στις ΗΠΑ οργανώθηκε συστηματικά από το 1892 με χώρο υποδοχής το νησάκι Έλλις Άιλαντ στη Νέα Υόρκη.
