Ρεπορτάζ: Αντώνης Ζήβας
Η Μπριζίτ Μπαρντό, είχε αποφασίσει εδώ και χρόνια σε ποιον θα αφήσει την περιουσία της.
Η επιλογή της ήταν το ίδρυμα που φέρει το όνομά της, ένα οργανισμό που από το 1986 δραστηριοποιείται για την προστασία των δικαιωμάτων των ζώων και την ευημερία τους.
Πρόκειται για τον τελευταίο κρίκο μιας ζωής αφιερωμένης στις αξίες που η ίδια θεωρούσε καθοριστικές, όταν η δημοσιότητα και τα φώτα των κινηματογραφικών πλατό είχαν αντικατασταθεί από μια πιο ήσυχη και προσωπική καθημερινότητα.
Το ίδρυμα “Brigitte Bardot” αποτελεί γι’ αυτήν την κορύφωση ενός «δραστήριου» σχεδιασμού, αφιερωμένου στην προστασία των ζώων, στην οποία αφιέρωσε τον δεύτερο μισό της ζωής της.
Η «Μπεμπέ», είχε αφιερωθεί εδώ και πολλά χρόνια στην προστασία των ζώων, τις καμπάνιες για την κατάργηση της βίας και της κακοποίησης τους, αλλά και στη διάδοση του μηνύματος της ηθικής ευθύνης απέναντί τους.
Το σχέδιο της κληρονομιάς ήταν σαφές: τα χρήματα και η περιουσία της θα ενίσχυαν τον οργανισμό που συνεχίζει το έργο της.
Ωστόσο, οι επιθυμίες της εκλιπούσας δεν μπορούν να παρακάμψουν τη γαλλική νομοθεσία περί κληρονομιάς.
Η Μπαρντό ήταν μητέρα, γιαγιά και προγιαγιά. Ο μοναδικός γιος της, παρά το ότι η σχέση τους ήταν προβληματική και γεμάτη εντάσεις, έχει βάσει νόμου δικαίωμα στο 50% της περιουσίας της μητέρας του ως νόμιμη κληρονομιά.
Αυτή η νομική πρόβλεψη, γνωστή ως la réserve légale, θέτει σε προτεραιότητα τους άμεσους κληρονόμους έναντι των άλλων επιλογών του διαθέτη.
Η Μπαρντό, δεν έκρυψε ποτέ τη δυσφορία της για τη μητρότητα. Στην αυτοβιογραφία της, «Με φωνάζουν B.B»., περιέγραψε την εγκυμοσύνη της με σκληρά λόγια, συγκρίνοντας την με «έναν όγκο που τρεφόταν από εμένα».
Το απόσπασμα αυτό αποκαλύπτει την ένταση της σχέσης της με τον γιο της και την προσωπική της στάση απέναντι στην οικογένεια και τη μητρότητα.
Γάλλοι νομικοί επισημαίνουν, ότι η περίπτωση της Μπαρντό αποτελεί ένα τυπικό παράδειγμα σύγκρουσης μεταξύ της προσωπικής βούλησης και των νομικών δεσμεύσεων.
Από τη μια πλευρά, η Μπαρντό ήθελε να ενισχύσει έναν σκοπό που καθόρισε τη ζωή της, από την άλλη, η γαλλική νομοθεσία διασφαλίζει ότι τα άμεσα συγγενικά πρόσωπα δεν μένουν χωρίς κληρονομιά.
Με πληροφορίες από: La Repubblica
