Επιμέλεια: Γιάννα Μυράτ
Η Δύση χάνει την κούρσα των εξοπλισμών και τώρα ζητά κυρώσεις σε ρωσικό στρατιωτικό εξοπλισμό σε μια προσπάθεια να τιμωρήσει τη Μόσχα για τον ρόλο της στη σύγκρουση με την Ουκρανία, ισχυρίστηκε ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ.
Μιλώντας σε συνέντευξή του στο τηλεοπτικό πρόγραμμα “Στρατιωτική Αποδοχή”, ο Λαβρόφ είπε ότι τα ρωσικά όπλα έχουν κερδίσει τη φήμη ως αξιόπιστα εργαλεία για τα κράτη που θέλουν να προστατεύσουν την κυριαρχία τους και να αντισταθούν στην εξωτερική παρέμβαση. Υποστήριξε ότι η αντιληπτή αποτελεσματικότητα του υλικού έχει προκαλέσει αυξημένη πίεση από τη Δύση.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης
Ερώτηση: Ποιες προκλήσεις αντιμετωπίζει το ρωσικό σύστημα εξαγωγής όπλων στο σύγχρονο πλαίσιο και πώς τις αντιμετωπίζουμε στη διεθνή σκηνή;
Σεργκέι Λαβρόφ: Οι ίδιες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε όταν εξάγουμε άλλα αγαθά, ενεργειακά εμπορεύματα και τελικά προϊόντα – κυρώσεις και προσπάθειες δικαιολόγησής τους για λόγους τιμωρίας της Ρωσίας για τη «συμπεριφορά» της στην Ουκρανία. Στην πραγματικότητα, είναι ένας βρόμικος και μη ανταγωνιστικός αγώνας.
Αυτό είναι ένα ακόμη παράδειγμα της Δύσης που αναγνωρίζει ότι είναι απολύτως αδύνατο να διαπραγματευτεί. Στην προκειμένη περίπτωση – για τους κανόνες παγκοσμιοποίησης μιας ελεύθερης αγοράς, το τεκμήριο της αθωότητας και πολλά άλλα πράγματα που οι δυτικές χώρες υποστηρίζουν εδώ και δεκαετίες.
Όλα αυτά κατέρρευσαν μόλις η Δύση συνειδητοποίησε ότι έχανε τον ανταγωνισμό. Ήταν προσκολλημένη σε οποιεσδήποτε δικαιολογίες. Σε αυτή την κατάσταση η ειδική στρατιωτική μας επιχείρηση ήταν χρήσιμη, αν και είχαν επιβληθεί κυρώσεις στον ρωσικό αμυντικό τομέα πολύ πριν από την έναρξη της επιχείρησης.
Ξέρουμε πώς να το αντισταθμίσουμε αυτό, γιατί η συντριπτική πλειονότητα των μη δυτικών χωρών δεν θέλει το να ανεχτεί αυτό για μια ζωή. Όλοι θέλουν να συναλλάσσονται τίμια, και όσοι θέλουν ειλικρινά να κάνουν αμοιβαία επωφελείς συναλλαγές θα βρίσκουν πάντα οικονομικές, τραπεζικές και logistics αλυσίδες και αυτό συμβαίνει τώρα.
Ερώτηση: Επιτρέψτε μου να κάνω μια μικρή παρατήρηση. Κάθε φορά που επισκεπτόμαστε εκθέσεις όπλων, ο χειριστής μας έχει γραμμένο με μεγάλα ρωσικά γράμματα «Στρατιωτική Αποδοχή» στο πίσω μέρος των ρούχων του. Όταν ήμασταν στη Δημοκρατία της Νότιας Αφρικής, είδαμε κάτι πολύ απροσδόκητο. Ένας ντόπιος περπάτησε προς το μέρος μας, μετά ξεκούμπωσε το πουκάμισό του και είδαμε την κορδέλα του Αγίου Γεωργίου και το γράμμα Z. Και ήταν ένας από την τοπική ελίτ, τη νοτιοαφρικανική ελίτ. Αυτές οι χώρες είναι πολύ πιο ανοιχτές στη Ρωσία. Η ίδια κατάσταση είναι και στη Βραζιλία. Ο κόσμος μας πλησίαζε όταν έβλεπε ότι ήμασταν από τη ρωσική τηλεόραση και μερικές φορές μας πρότειναν να δώσουμε μια συνέντευξη.
Η Ρωσία εξάγει όπλα εδώ και αιώνες. Ήδη τον 20ο και τον 21ο αιώνα τα σοβιετικά (και αργότερα ρωσικά) όπλα έγιναν σύμβολο ποιότητας που ο ανταγωνισμός δεν μπορούσε ποτέ να επιτύχει. Μερικά [σοβιετικά όπλα] έχουν αποτυπωθεί στα οικόσημα πολλών χωρών. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι η χώρα μας και οι στρατιωτικές τεχνολογίες, και η ιστορική κληρονομιά θεωρείται αξιόπιστος εγγυητής της ασφάλειας;
Σεργκέι Λαβρόφ: Η σύντομη απάντηση είναι – ναι, δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό. Λέμε ότι τα προϊόντα μας είναι απολύτως ανταγωνιστικά. Είναι καλυμμένα με δόξα συμπεριλαμβανομένης της δόξας του αγώνα κατά της αποικιοκρατίας
Το Καλάσνικοφ είναι σύμβολο απο-αποικιοποίησης. Οι αφρικανικές χώρες έχουν τέλειες αναμνήσεις από το πώς οι παππούδες και οι πατέρες τους κέρδισαν την ανεξαρτησία με τη βοήθεια των σοβιετικών όπλων εκείνη την εποχή και με τη βοήθεια των συμβούλων μας που «επί τόπου» επέλεξαν τα καθήκοντα που εκπλήρωναν τα πρόσφατα ανεξάρτητα κράτη στον αγώνα τους ενάντια στην αποικιοκρατία.
Έτσι, ακόμη και στη σημερινή κατάσταση, στα πιο προηγμένα τεχνολογικά περιβάλλοντα, δεν υστερήσαμε ποτέ σε αυτόν τον «αγώνα».
