Ο Σταμάτης Κραουνάκης έδωσε μια άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη στο κανάλι των Rainbow Mermaids στο YouTube. Ο σπουδαίος τραγουδιστής και ερμηνευτής μίλησε, μεταξύ άλλων, για την περίοδο που συνεργάστηκε με τις Άλκηστις Πρωτοψάλτη και Λίνα Νικολακοπούλου, σημειώνοντας τεράστια επιτυχία στη μουσική σκηνή της χώρας μας και κάνοντας τεράστιες επιτυχίες.
Οι δύο τραγουδιστές είχαν έρθει σε δημόσια αντιπαράθεση για το τραγούδι «Άδωνις». Ο Σταμάτης Κραουνάκης είχε κατακρίνει την απόφαση της ερμηνεύτριας να αφαιρέσει τη λέξη «χοντρή» που ακούγεται στο ρεφρέν, ενώ σε δική του παράσταση με δηκτικό ύφος είχε αντικαταστήσει ολόκληρη τη φράση με τις λέξεις «κουλή δεξιά».
Ο Σταμάτης Κραουνάκης είπε μιλώντας για εκείνη την περίοδο της ζωής του: «Ήθελε ο Θεός και μάλλον ήθελε και όλο μαζί. Και η φωνή της Άλκηστις πάνω στα τραγούδια μας και το τι γράψαμε και όλο αυτό ήταν πάρα πολύ φρέσκο, ενώ πάταγε πολύ στο τραγούδι. Άκουγες κάτι που σου θύμιζε κάτι. Είχε πολύ ωραία παιξίματα. Ο “Άδωνις” είναι ένα τραγούδι αθάνατο, για να το πούμε έτσι. Ήταν αθάνατα τραγούδια».
Σχετικά με τη δημιουργία του δημοφιλούς τραγουδιού, είπε: «Ο “Άδωνις” υπήρχε, εγώ το έχω γράψει αυτό, ήταν δικό μου. Υπήρχε ο Άδωνις, που υπάρχει ακόμα στη Νέα Σμύρνη, το καφέ που πήγαινα με τον Γιώργο Μανιώτη. Τελείωνε ο δίσκος και δεν είχαμε ένα γρήγορο τραγούδι. Είχε έρθει η Άλκηστις να κάνουμε λίγη πρόβα, τότε που έμενα σε ένα σπίτι στο Παλαιό Φάληρο. Ήρθε ο Μανιώτης να μας πάρει να πάμε να φάμε κάτι, μπαίνουμε στο αμάξι και του λέω “Βρε Γιώργο μου, δεν έχω ένα γρήγορο” και μου λέει “Γράψε για τον Άδωνι που πηγαίνουν τεκνά και φοιτητές” και φτιάχνω το ρεφρέν μέσα στο αμάξι, πηγαίνοντας να φάμε. Η χοντρή νευρικιά είναι ο Γιώργος, βέβαια».
Στη συνέχεια, μιλώντας για τη δεύτερη μεγάλη επιτυχία τους, είπε: «Δεύτερο μεγάλο έργο που και αυτό άφησε στίγμα είναι το “Ανθρώπων έργα” που ήταν αρκετά χρόνια μετά, με εξώφυλλο που η Άλκηστις είναι με το κοχύλι. Μας είπαν ότι “Μουρλαθήκατε όλοι;” Αυτό ήταν για πλάκα και τελευταία ώρα σχεδόν το αποφάσισε η Άλκηστις. Ανοίξαμε το Γκάζι εκείνη τη χρονιά και με έπαιρνε τηλέφωνο ο Γιώργος Παπαστεφάνου και μου έλεγε “Έχετε τρελαθεί; Βάλατε την Άλκηστις τυφλή με το κοχύλι στο μάτι;”. Ήταν η πρώτη χρονιά που είχαμε την κούνια. Το είχαν στήσει ο μέγας Βουτσινάς και ο μέγας Παντελιδάκης και η θεά Λίνα, που μόλις μπήκαμε και μας το έδειξε ο Μαροσούλης, έβγαλε την κολόνια, έκανε σταυρό κάτω και είπε ‘Εδώ θα γίνει η σκηνή’. Αυτό ήταν συνεργείο αυτοκινήτων παλιά».
Τέλος, μιλώντας για την εποχή που γέμιζαν κόσμο τα μαγαζιά που εμφανιζόντουσαν, είπε: «Γινόταν χαμός, δουλεύαμε 6 μέρες την εβδομάδα, δεν υπήρχε τραπέζι για πέντε μήνες. Ήταν καταρχήν ο τρόπος που δείχναμε τα τραγούδια, ήταν η ομάδα. Ο Μακεδόνας, ο Στέργιογλου, ο Μπάσης πιτσιρικάς, ο Σώτος, η Σοφία Χρήστου. Ήταν ομάδα και η Άλκηστις, αυτό πρέπει να της το δώσουμε, ήταν αρχηγός. Κρατούσε το κόλπο πάνω της και με τρομερή δύναμη και τρομερή πίστη και – ας μου επιτραπεί η λέξη – υπακοή στους δημιουργούς. Και είχαμε τον Ανδρέα, τον τεράστιο Ανδρέα Βουτσινά ήταν άλλη μια πολύ μεγάλη τύχη μέσα στη ζωή μου».
