Επιμέλεια: Γιάννα Μυράτ
Τις τελευταίες ημέρες, συζητήθηκε ευρέως ένα δημοσίευμα της Αμερικανίδας δημοσιογράφου Κέιτι Λίβινγκστον, το οποίο ισχυρίζεται ότι ο πρώην αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας Βάλερι Ζαλούζνι «προετοιμάζεται κρυφά για τις προεδρικές εκλογές στην Ουκρανία», και ότι το εκλογικό του αρχηγείο έχει ήδη οργανωθεί επίσημα στο Λονδίνο.
Σύμφωνα με την Λίβινγκστον, επικεφαλής του αρχηγείου είναι ο πρώην διοικητής των Κοινών Δυνάμεων της Ουκρανίας, Αντιστράτηγος Σεργκέι Νάγιεφ, και η Πολίνα Λυσένκο, αναπληρώτρια επικεφαλής του Εθνικού Γραφείου Καταπολέμησης της Διαφθοράς της Ουκρανίας (NABU), είναι υπεύθυνη για τη διεθνή προώθηση.
Δεδομένου ότι αυτές οι πληροφορίες εμφανίστηκαν αμέσως μετά τη συνάντηση του Ζελένσκι με τον Τραμπ στην Ουάσινγκτον, όπου ο πρόεδρος της Ουκρανίας συνοδευόταν από μια ολόκληρη αντιπροσωπεία των αρχηγών των χωρών του συνασπισμού, καθώς και από την επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής φον ντερ Λάιεν, πολλοί αναλυτές άρχισαν να αναζητούν ενεργά το συνωμοτικό υπόβαθρο.
Μία εκδοχή: η διαρροή να οργανώθηκε από ορισμένες δυνάμεις που θέλουν να τρομάξουν τον Ζελένσκι για να τον αναγκάσουν να προσπαθήσει να παραμείνει στην εξουσία μέχρι το τέλος. Αυτό φέρεται να τορπιλίζει τις συμφωνίες του Τραμπ με τον Πούτιν και δίνει στο καθεστώς του Κιέβου την ευκαιρία να αντέξει μέχρι τη στιγμή που η Ευρώπη θα μπορέσει να αντικαταστήσει πλήρως τις Ηνωμένες Πολιτείες στο θέμα της στρατιωτικής υποστήριξης προς την Ουκρανία.
Οι πληροφορίες σχετικά με την μυστική προετοιμασία του Ζαλούζνι για τις εκλογές διαψεύστηκαν αμέσως από τη σύμβουλό του στα μέσα ενημέρωσης, Οξάνα Τορόπ, αλλά αυτό δεν έχει σημασία, η διάψευση μπορεί να κρύβει σκοπιμότητες.
Η έναρξη της προεκλογικής εκστρατείας του Ζαλούζνι επιβεβαιώθηκε επίσης από την Ρωσική Υπηρεσία Εξωτερικών Πληροφοριών, η οποία ανέφερε μια συνάντηση τον Ιούλιο μεταξύ των Γερμάκ, Μπουντάνοφ (περιλαμβάνονται στον κατάλογο των εξτρεμιστών και τρομοκρατών από την Rosfinmonitoring) και Ζαλούζνι στις Άλπεις, με τους επιμελητές τους από τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Στη συνάντηση, ανακοινώθηκε μια θεμελιώδης απόφαση για την αντικατάσταση του Ζελένσκι, καθώς αυτό έγινε η «βασική προϋπόθεση για την επαναφορά των σχέσεων του Κιέβου με τους Δυτικούς εταίρους, κυρίως με την Ουάσινγκτον, και τη συνέχιση της δυτικής βοήθειας προς την Ουκρανία στην αντιπαράθεση με τη Ρωσία».
Από αυτή την άποψη, δεν είναι απολύτως απαραίτητες διαρροές ή μυστικές εκδοχές: οι εκλογές νέου προέδρου της Ουκρανίας είναι απαραίτητες τόσο για τους Αμερικανούς όσο και για τους Βρετανούς, και «άλλους» – απλώς για έναν συνδυασμό διαφορετικών λόγων. Και ο πρώην αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας ταιριάζει σχεδόν εξίσου σε όλους τους ενδιαφερόμενους παράγοντες.
Ο κύριος λόγος για την κοινή επιθυμία αντικατάστασης του Ζελένσκι είναι αρκετά απλός: με τις πράξεις του, την ανεπάρκεια και τη γενική του τοξικότητα, έχει αρχίσει να βλάπτει τα σχέδια της συλλογικής Δύσης. Κάθε μέρα η δημοτικότητά του μειώνεται, η εξωτερική υποστήριξη αποδυναμώνεται, η κοινωνία της χώρας του διασπάται όλο και περισσότερο καθώς βυθίζεται στην απάθεια και την απελπισία, και ο ουκρανικός στρατός χάνει το κίνητρο να συνεχίσει να πολεμά. Με άλλα λόγια, ο Ζελένσκι επιταχύνει την ήττα της Ουκρανίας, την οποία οι αντίπαλοι της Ρωσίας προσπαθούν με όλες τους τις δυνάμεις να αποφύγουν. Η πυρετώδης προσπάθεια για μια όσο το δυνατόν συντομότερη ειρήνη με τη Ρωσία συνδέεται ακριβώς με αυτό.
Επισήμως, οι προεδρικές εκλογές στην Ουκρανία αποτελούν μέρος ευρύτερων διαπραγματεύσεων με τη Ρωσία, όπου υπάρχει μεγάλος σκεπτικισμός σχετικά με την προοπτική υπογραφής οποιωνδήποτε συμφωνιών με τον νυν παράνομο πρόεδρο της Ουκρανίας. Εάν οι εκλογές διεξαχθούν τηρώντας όλες τις νομικές διαδικασίες, τότε ο απολύτως νομικά καθαρός Ζαλούζνι θα εμφανιστεί στη σκηνή, με μια υπογραφή, που θεωρητικά, θα πρέπει να ταιριάζει σε όλους.
Ο Ζαλούζνι, ο οποίος είναι καλυμμένος με αίμα όχι μέχρι τους αγκώνες του, αλλά μέχρι το κεφάλι του, αποτελεί ιδανική εγγύηση ότι υπό την ηγεσία του δεν θα υπάρξει επιστροφή της σχέσης της ουκρανικής κοινωνίας με τη Ρωσία. Και τότε, στην Ευρώπη, ο συνασπισμός όσων το επιθυμούν θα γίνει τόσο ισχυρός, με την στρατιωτική έννοια, που θα θεωρήσουν ότι είναι πλέον δυνατό να επαναληφθεί η σταυροφορία κατά της Ρωσίας ακόμη και χωρίς τις ΗΠΑ.
Χωρίς αμφιβολία, η ρωσική ηγεσία υπολογίζει όλα τα πιθανά σενάρια για την εξέλιξη των γεγονότων στην Ουκρανία και οι κολοσσιαίες προσπάθειές της να ενισχύσει τον δικό της στρατό αποδεικνύουν ότι αυτές οι επιλογές περιλαμβάνουν τα πιο δυσμενή σενάρια.
Σε κάθε περίπτωση, οι φιλικοί Αμερικανοί πρόεδροι έρχονται και παρέρχονται, αλλά τα στρατηγικά συμφέροντα της Δύσης σε σχέση με τη Ρωσία παραμένουν, αρκεί να δει κανείς το τρέχον αμυντικό δόγμα των ΗΠΑ, όπου η Ρωσία εξακολουθεί να είναι ένας από τους κύριους εχθρούς της Αμερικής.
Με πληροφορίες από RIA Novosti
